بینش

خداوندا

بینشی رو به من عطا کن

که طی اون

وقتی یه پسر/مرد/جنس مذکر ایرانی توی کانادا میبینم و وقتی میگه آره من ده ساله اینجام،

ته دلم نگم آخییییییی بدبخت بیچاره ده ساله داره خودیی میکنه شبا و هیچ کس باهاش نمیکنه!

چون ماها که میایم اینجا

کلی بدبختی میکشیم (فقیر و غنی هم نداره هرکسی سختیای خودشو داره)

و نمیخوایم بریم با یه آدم عصبی روانی که اعصابش خط خطی شده و سوسول هم هست (ایرانیا نود و نه درصدشون خیلی سوسول و مامانی هستن و بچه پولدارم هستن) زندگی کنیم

نه که بخوایم با خارجیا زندگی کنیم، من نمیخوام. کالچرشون و مایندستشون با ما خیلی فرق داره. زندگی یه نواخت و خسته کننده ای دارن.

این مثالو همیشه میزنم و بقیه میخندن:

کاناداییا به خاطر پاسپورت کانادایی خب خیلی جاها میتونن سفر کنن.

سال 2000 : جک میره کارولاینای شمالی توی امریکا چون عمه و عمو و بقیه اقوام پدریشون اونجان و ددی شم از بد روزگار اینجا اومده ساکن شده. 

سال 2003: جک دوباره میره همون کاررولاینای شمالی و همون شارلوت یعنی حتی یه شهر دیگه از کارولاینای شمالی نمیره.

سال 2006: همون

سال 2009 همون

2012 همون

2015 همون

2018 همون

جک حتی کارولاینای جنوبی هم نرفته!

جک البرتا نرفته

جک حال نداره بره کبک

جک حال نداره بره نوا اسکوشیا

جک کلا هیچ جا به جز ده خودشون که اسمش paris هست و توی انتاریو هست نمیره

paris-ontario

حالا همین رو تعمیم بدین به نود و نه درصد مردم کانادا،

کانادا اینه.

فکر کن من بتونم با کسی با این تفکرات زندگی کنم.

این یه جنبه شونه. سایر جنبه ها: 365 روز سال رو حتما باید یه صبحونه ناهار شام تکراری بخورن!

دیدم که میگم.

همش فست فود همش فست بود.

هم خونه ایای من همه شون از من کوتاه ترن و چاق ترن. خیلی چاقن یعنی. هم ازمایشگاهیامم همین بودن زیاد فرقی نداشت.

بقیه کشورها هم که ولش.

فکر کن، اینها همه شون میرن از ایران زن میارن!!

همه شون!

بدون استثناء!

اگه هم از اینجا زن بگیرن باید یه عمر خفت و خواری رو تحمل کنن.

در نتیجه مجرد توی کانادا زیاده.

یا باید پول بدن با ها بخوابن که اونم 4 بار بخوابن بار پمجم اسمشون بد در میره (کانادا خیلی family oriented هست) یا باید دوست دختر پیدا کنن که کسی دوستشون نمیشه!! یعنی بدبختتننننننننننن!!!